Rozdział 11

Obudziło mnie czyjeś stukanie w mój policzek. Otworzyłam leniwie oczy i zobaczyłam uśmiechniętego Alexa. Zerwałam się z leżenia i uderzyłam, już i tak boląca głową, w głowę Alexa. Jęknęłam z bólu.
 - Wszystko w porządku? - zapytał pochylając się nade mną.
 - Co ja tu robię?
 - Leżysz. Spałaś ze mną.
 - Co?! - odwróciłam się na brzuch i zaczęłam wrzeszczeć w poduszkę.
 - Hej uspokój się - zaśmiał się. - Po prostu tu spałaś. Do niczego nie doszło, nie licząc oczywiście pocałunków.
 - Pamiętam tylko, że tu przyszłam...
 - Zaufaj mi. Nie skrzywdziłbym Cie. A teraz chodź. Ron robi nam śniadanie. - uśmiechnął się leniwie.
 - Nie. Zostań tu ze mną.- pociągnęłam go za rękę i opadł obok mnie na łózko. Spojrzałam mu w oczy, uśmiechnęłam się i położyłam głowę na jego ramieniu.
 - Na prawdę nie rozumiem kobiet... - westchnął a ja się zaśmiałam. - Miałem wrażenie, ze jeszcze przed chwila chciałaś mnie zabić.
 - Bo chciałam.  - wtuliłam się w niego a on mnie objął - Boli mnie głowa...
 - Pójdę po jakaś tabletkę. - wstał.
 - Poczekaj, pójdę z tobą. - usiadłam na łózko i z powrotem na nie opadłam. - Albo i nie...
    Alex zaśmiał się i pokręcił głowa, po czym wyszedł. Z powrotem wślizgnęłam się pod kołdrę.
 - No proszę, proszę. - Jen usiadła na łózko i zdjęła z mojej głowy kołdrę - Ktoś tu ma kaca. Masz - podała mi tabletkę i wodę - Zjedz i schodź na dol. A i masz zakaz picia... - wstała i wyszła. Połknęłam tabletkę i popiłam ja woda. Wstałam i poszłam do łazienki. Wyglądam okropnie. Przemyłam twarz wodą i przeczesałam palcami włosy. Zeszłam na dol i ruszyłam w stronę kuchni. Przysiadłam na stołku barowym i położyłam głowę na blacie.
 - Witaj Cassie, my tez się cieszymy,  ze cie widzimy - Ron podszedł do mnie i poczochrał mi włosy
 - Zostaw mnie... - odepchnęłam jego rękę.
 - Dobrze już dobrze. Naleśniki Ci odpowiadają?
 - Wszystko mi jedno. Ale nie krzyczcie tak... I dajcie mi coś do picia.
    Alex postawił przede mną butelkę z wodą. Odkręciłam ja i napiłam się.
 - Chcesz jeszcze jedna tabletkę? - spytał.
 - Daj mi od razu pięć. - wstałam i poszłam się położyć na kanapę. Po chwili Alex przysiadł kolo mnie i podał mi tabletkę i wodę. - Dzięki.
 - Jak zjesz, to idź wziąć prysznic. Dobrze Ci to zrobi. - wstał i wrócił do kuchni. Zjadłam tabletkę i podłożyłam pod głowę poduszkę. Juz nigdy więcej nie będę pila. A przynajmniej nie w takich ilościach. Czuje się paskudnie. Z reszta, tak tez wyglądam. Mam wrażenie, ze moja głowa zaraz eksploduje. Az boje się pokazać w domu.
 - Naleśniki gotowe. - z zadumy wyrwał mnie głos Rona. Wstałam powoli z kanapy i udałam się do kuchni. Przysiadłam na stołku obok Alexa.
    Ron postawił przede mną talerz z naleśnikiem. Wzięłam ze stołu dżem, odkręciłam go i posmarowałam nim naleśnika, po czym zabrałam się do jedzenia. Nagle zgłodniałam. Wcześniej myślałam ze nic nie przełknę. A tu, zanim się obejrzałam, już go nie było.
 - Mogę prosić o jeszcze jednego?
 - Juz się robi - Ron puścił mi oczko.
 - Jednak zgłodniałaś. - Alex zwrócił się do mnie. Dopiero teraz zauważyłam, ze cały czas na mnie patrzał.
 - Chyba tak... - uśmiechnęłam się słabo.
 - Nie pozwolę Ci już pic. Myślałem, ze jesteś rozsądniejsza...
 - Nie zachowuj się jak Jen. Głowa mnie boli, wiec przestań marudzić. - burknęłam.
 - To ty marudzisz. Jutro mnie nie będzie, muszę załatwić ważną sprawę.
 - Spoko, rozumiem.
 - Podano do stolo. - na moim talerzu wylądował drugi naleśnik. Tym razem posmarowałam go kremem czekoladowym. Zniknął w mgnieniu oka.
    Chwile później spod prysznica wyszła Jen. Wstałam i udałam się do łazienki z nadzieja, ze prysznic choć trochę mi pomoże. W miarę szybko zdjęłam z siebie pidżamę i wskoczyłam do kabiny. Włączyłam letnia wodę. Oh. Jak milo. Może rzeczywiście to pomoże. Stałam  pod prysznicem gapiąc się w przestrzeń. Moje myśli zajmowała kojąca woda spływająca po moim ciele.
    Po jakimś czasie, nie wiem ile tam spędziłam, ale myślę, ze długo, wyszłam z kabiny i owinęłam się ręcznikiem. Poszłam do sypialni Jen w której był mój plecak z ubraniami na zmianę. Pospiesznie nałożyłam bieliznę, spodenki i T-shirt, po czym zeszłam z powrotem na dół.
 - Jak tam pijaczyno? - Jen dźgnęła mnie w brzuch.
 - Dzięki tobie o wiele gorzej. Dziękuję. - opadłam na kanapę.
 - Oh, nie histeryzuj! - usiadła kolo mnie.
 - Gdzie Alex i Ron?
 - Poszli do sklepu czy tam coś. Za niedługo wrócą. Wiec mam cie tylko dla siebie i mogę ci trochę pouprzykrzać życie. W końcu ty wczoraj robiłaś to samo.
 - Jen, potem będziesz miała swoja zemstę. Na razie zostaw mnie w spokoju. Proszę. - oparłam głowę i zamknęłam oczy. Przyjaciółka westchnęła ciężko.
 - Wczoraj przesadziłaś z tym wszystkim...
 - Uwierz mi, czuje to.
 - Czy ty i Alex... - przerwała?
 - Ja i Alex co? - zdziwiłam się.
 - No wiesz... Poszłaś do niego...
 - Co ty... NIE! Broń Boże! Nie. Jen, odbiło Ci?
 - Przecież tylko spytałam. - próbowała mnie uspokoić - W końcu jesteście razem. Spaliście w jednym łózko. Byłaś wstawiona... Wszystko było możliwe. Ale jeśli mówisz, ze nie... To dobrze. - uśmiechnęła się pocieszająco.
 - Przesadziłaś... - w tej chwili drzwi się otworzyły i do domu weszli chłopcy.
 - Przeszkadzamy? - spytali równocześnie.
 - Widzę, ze sobie plotkowałyście. Może powinniśmy wyjść i zostawić was jeszcze na chwile same? - dopowiedział Ron.
 - Pójdziemy po drewno czy coś... - zaśmiał się Alex.
 - Po prostu się uciszcie. - burknęłam i położyłam głowę na oparciu.
 - A kogoś tu dalej meczy kac. No to nic tu po nas. Jen, możemy skorzystać z twojego komputera?
 - Jasne, Ron.
 - Dzięki. - Ron poszedł na górę. Alex podszedł do mnie, cmoknął mnie w usta i pobiegł za nim.
 - Chcesz się chwile zdrzemnąć? - spytała Jen.
 - Chyba tak własnie zrobię.
    Przyjaciółka zarzuciła na mnie koc i poszła do kuchni. Podkuliłam nogi, zamknęłam oczy i chwile później odpłynęłam.
 - Skarbie, pobudka... - podniosłam powieki i moim oczom ukazał się uśmiechnięty Alex. - Wystarczy już tego spania, nie sadzisz? - pstryknął mnie w nos.
 - Zostaw...
 - Wstawaj! - Jen wrzasnęła i zaczęła mną trząść. - Godzinna drzemka w zupełności ci starczy. Ciesz się ze w ogóle ci na nią pozwoliłam.
 - Oh przymknij się. Juz wstaje, niech wam będzie. - usiadłam na kanapie.
 - Głowa boli? - chłopak usiadł kolo mnie i przytulił.
 - Chyba nie... A przynajmniej nie tak jak wcześniej.
 - No to świetnie. Co powiecie na jakiś film? - wtrąciła Jen.
 - Ja chętnie. - odpowiedział jej Alex.
 - Pójdę po Rona, a wy coś włączcie.
    Alex puścił mnie, wstał i podszedł do telewizora. Wyciągnął z mojej torby płytę z filmem i włożył ja do DVD. Po chwili dołączyli do nas Ron i Jen. Usiedli kolo nas.
    Film się zaczął. Alex pościł jakaś komedie. Nie zbyt śmieszna. A przynajmniej nie dla mnie, bo reszta moich przyjaciół śmiała się jak głupia.
    O siódmej wyszliśmy od Jen. Gdyby nie mój kac, to wszystko byłoby idealne.
 - O czym tak rozmyślasz? - spytał Alex.
 - O tym, ze się upiłam...
 - Ah... To było zabawne. - zaśmiał się - Fajnie tańczyłaś.
 - Tańczyłam? - zdziwiłam się.
 - A i owszem. Nie pamiętasz?
 - Nie przypominam sobie nic takiego.
 - Hm... No trudno. Ale długo nie tańczyłaś. Obraziłaś się na mnie i Jen, bo kazaliśmy Ci ściszyć muzykę. No i wtedy wzięłaś wino i zaczęłaś oglądać jakiś film. I to było bardzo złe posuniecie... Żałuje, ze Ci go wtedy nie zabrałem.
 - W sumie to dobrze. Przynajmniej się czegoś nauczyłam...
 - Po części masz racje. - złapał mnie za rękę i pocałował ja. Uśmiechnęłam się do niego.
 - No wiec dobranoc. - stanęliśmy kawałek przed moim domem. Wspięłam się na palce i złożyłam na jego ustach delikatny pocałunek. - Do wtorku. - podeszłam bramki, otworzyłam ja i ruszyłam do domu. Alex pomachał mi gdy zamykałam drzwi.
 - Cześć kochanie. Jak było?
 - Świetnie mamo. Musimy to kiedyś powtórzyć. - uśmiechnęłam się do niej. - Idę na gore. Kolacje jadłam u Jen.
 - Dobrze, skarbie. Dobranoc.
 - Nawzajem. - wspięłam się po schodach i weszłam do swojego pokoju. Rozebrałam się, włożyłam koszulkę i wślizgnęłam się pod kołdrę. Jako, ze byłam wykończona, od razu zapadłam w sen.

______________________________________________

Hm hm hm. Rozdział na czas, idealnie wręcz. Jak się podoba?

Mi bardzo. Cassie na kacu xD

Piszcie komy, obserwujcie i wgl ^^

Bo to motywuje bardzo ;3

Do następnego